Speellijst

24 okt. / 15.00 / Plein theater / Amsterdam /Tickets

31 okt. / 15.00 / Plantage Dok / Amsterdam

The Lost Art of Grief

Een klein project over de grote emoties

In deze intieme dansvoorstelling reis je mee in de wereld van twee vrouwen. Vanuit hun verdriet pogen ze elkaar te ontmoeten en te dragen. Samen zoeken zij naar een ritueel, een dans, een ceremonie van het hart om een vorm te vinden voor het uiten van hun verdriet. Rauwe en vurige lichamelijkheid wordt afgewisseld met breekbare intimiteit. Het publiek wordt getuige én onderdeel van deze tegenstrijdige en grote emoties die door elkaar te vinden en te dragen plots kunnen veranderen in één gemeenschappelijke hartslag.  

In haar zesde choreografie – The lost Art of Grief – onderzoekt Marie Goeminne haar fascinatie voor verdriet en de menselijke beleving van verdriet. Op zoek naar de schoonheid en diversiteit van dit intense gevoel poogt ze bewustzijn te creëren over de verbindende, bevrijdende kracht die deze emotie met zich kan meebrengen. Hiervoor liet Marie zich inspireren door het werk van psychotherapeut en soulactivist Francis Weller. In zijn werk moedigt Weller ons aan om The lost Art of Grief, zoals hij het noemt, weer te omarmen.

“In tegenstelling tot het dominante perspectief, waarin rouw wordt benaderd als intern geestelijk proces, benadrukt Goeminne het grote lijfelijke component dat daaraan verbonden is en het belang van gemeenschappelijkheid.”

“Goeminne vond samen met die dansers bewegingen om de diepe emoties van rouw te tonen en er bovendien een gezonde omgang mee voor te stellen.

The lost art of grief voelt daarin niet alleen maar zwaar, maar biedt ook ruimte aan adem, gezamenlijkheid en verlichting. Niet omdat het verdriet er niet mag zijn, maar juist omdat het erkend wordt.”

Theaterkrant, Joost Segers, januari 2020

“Choreograaf Marie Goeminne giet met een ingetogen duet verdriet en rouw in een publieke vorm

De dansvoorstelling fascineert, maar is te kort.”

“Ze vernoemt haar duet naar een theorie van psychotherapeut en soulactivist Francis Weller: The lost Art of Grief. Daarin moedigt hij mensen aan de kunst van het rouwen in gemeenschap te omarmen – het omgaan met verdriet mag geen particuliere opdracht blijven.

Als Goeminne haar intieme duet langer maakt, kan die belofte ook worden ingelost. Nu fascineert het zeker maar stopt het net te vroeg. De cirkelopstelling leent zich ideaal voor het maken van (oog)contact en toeschouwers te verleiden hoofd of lichaam mee te buigen.”

de Volkskrant, Annette Embrechts, januari 2020 ★★★☆☆

 

Concept, choreography – Marie Goeminne i.s.m. de dansers
Performance – Maaike van de Westeringh en Coline Delgado
Production – Artist Collective Kudde
Repetitor – Vivianne Rodrigues de Brito
Sound design – Elisa Battistutta
Projectmanagement – Rob Vugs
Marketing & PR – Hedwig van der Zwaal
Beeld – Jocelyne Moreau
Techniek – Raoul Beaten

Supported by Amsterdam Fonds voor de Kunst, Prins Bernhard Cultuurfonds en Stichting Stimuleringsfonds Rouw